فلسفه غیبت حضرت ولیّ عصر (علیه‌السلام) به طور کامل برای ما انسان‌ها معلوم نیست، زیرا حکمت‌های غیبت در عمق و گستردگی خود به طور تمام و کمال قابل درک نیست. غیبت حضرت مهدی (علیه‌السلام) همچنان که در روایات آمده است، یک حقیقت با ابعاد گسترده است که شاید در حال حاضر تنها برخی از جنبه‌های آن برای ما روشن باشد، اما بیشتر حکمت‌ها و علل آن تنها پس از ظهور حضرت آشکار خواهد شد. این مسأله مانند اتفاقی است که در زمان حضرت موسی (علیه‌السلام) برای حضرت خضر (علیه‌السلام) رخ داد. تا زمانی که آن دو از یکدیگر جدا نشدند، حضرت موسی (علیه‌السلام) علت برخی از کارهای حضرت خضر (علیه‌السلام) را درک نکرد و تنها پس از مفارقت آنها، حکمت اعمال حضرت خضر برای موسی (علیه‌السلام) روشن شد.

این مشابه وضعیتی است که در آن ما به‌عنوان انسان‌ها، درک کاملی از فلسفه غیبت حضرت مهدی (علیه‌السلام) نداریم. هرچند ممکن است بعضی از حکمت‌های غیبت در کتب و روایات به‌طور کلی بیان شده باشد، ولی عمق و جزییات آن برای ما به دلیل محدودیت‌های انسانی‌مان قابل فهم نیست. در واقع، غیبت حضرت ولیّ عصر، نه تنها یک حادثه تاریخی، بلکه یک امر الهی است که درک کامل آن از توان انسان‌ها خارج است..