نشست معرفت افزایی امام صادق (ع)با موضوع “جایگاه علمی امام صادق ” با حضور استاد برجسته کشوری حجت الاسلام سید احمد رضوی از موسسه خاتم انبیین قم در مدرسه علمیه حضرت آمنه (س) فریدونکنار 18/2/1403
رضوی گفت : در اهمیت حق عظیم بر مذهب شیعه واسلام دارد شاگردان او مثل شاگردان معمولی نبودند وبعضی ها هم متفاوت بودند مثل ابو حنیفه ؛ در کتاب رسایل از شیخ انصاری که از طریق تعادل وتراجی اخبار متعارض را جمع نمودونظرات فقهی را بیان می کند که در جایی یکی عمل را جایز ویکی عمل را غیر جایز می داند وراهی برای تشخیص نداریم مخالفت با فتوای عامه نمود همه اصولیون وفقها قبول دارند ان الرشد فی مخالفتهم مخالفت عامه، از مرجحات سندی است که جهت صدور را تقویت می‌کند و به معنای مخالفت یکی از دو یا چند حدیث متعارض با اخبار منقول از عامه یا آرای علمای عامه بوده و سبب ترجیح خبر مخالف عامه، یا فتوای مخالف آنها می‌شود؛ برای مثال، اهل سنت، قرائت سور عزائم (سوره‌های دارای سجده واجب) را در نماز، جایز می‌دانند. اما در متون روایی شیعه دو روایت است که یکی قرائت سور عزائم را در نماز جایز می‌داند و دیگری جایز نمی‌داند. در مقام ترجیح، حدیث دوم را، چون مخالف نظریه عامه است، راجح و مقدم دانسته‌اندعلت ترجیح خبر مخالف عامه هنگام تعارض اخبار این است که در خبر موافق عامه، احتمال تقیه وجود دارد، در حالی که در حدیث مخالف عامه چنین احتمالی وجود ندارد.
وی گفت :هر چه فقه از حلال وحرام داریم از امام صادق (ع) است از ابن ابی الحدید سوال کردند چطور مالک وابو حنیفه شاگرد امام صادق (ع) بودند اولا هر چه شافعی وحنبلی دارند با واسطه از امام دارند وامام صادق از امام علی (ع) وامام علی (ع) از پیامبر (ص) .بیداری اسلامی با سفره امام صادق (ع) ایجاد می شود .
شخصیت امام صادق (ع) از چند مورد قابل بررسی است ؟ عند الله کیست ،عند الرسول ،عند ائمه ، عند المخالفین ،روایت درباره امام باید نگاه کرد اوصاف امام را در جامعه کبیره نگاه کنیم اگر امام صادق (ع) نبود مذهب شیعه نبود از عظمت علمی امام صادق (ع) واصحاب ایشان غالب کسانی که در مقام تعلیم علمی‌بر آمده‌اند، در یک رشته خاص و یا حداکثر در دو سه رشته توانسته‌اند قدرت علمی خویش را نشان دهند. هر چه مقدار رشته ها و شاخه های علمی‌بیشتر شود، قدرت علمی افراد نیز کمتر و کم رنگ تر می‌شود. اما عظمت علمی امام صادق علیه السلام هم در فقه در اوج قرار دارد و شاگردان بی شماری را تربیت نموده و هم در تفسیر، هم در کلام و هم در فلسفه، نهایی ترین نظریات را ارائه می دهد و هم در سلوک و عرفان کوتاه ترین راه پیمودنی را پیش روی عارفان قرار می دهد و در علم جبر و شیمی و علوم غریبه نیز نظریات شگرفی را بیان نموده است.
در مجالس درس او تنها کسانی که بعدها مذاهب فقهی را تأسیس کردند، شرکت نمی‌کردند؛ بلکه فلاسفه و طلاب فلسفه از مناطق دور دست در آن حاضر می‌شدند.»حسن بصری» مؤسس مکتب فلسفی [و کلامی] «بصره» و «واصل بن عطاء» مؤسس مذهب معتزله، از شاگردان او بودند که از زلال چشمه دانش او سیراب می‌شدند.»